Sławomir Chmielewski

Moje piekło i niebo

 

16 maja 2008r.w czytelni GiPBP w Rzeczniowie odbędzie się spotkanie z debiutującym twórcą słowa pisanego Sławomirem Chmielewskim. Zapraszamy Wszystkich, którzy są „ciekawi” Jego spojrzenia na życie.

 

 

Sławomir Chmielewski

 

Urodził się 7 grudnia 1964 roku. Mieszka w Grabowcu. Pisze z potrzeby serca  i duszy. Jest bacznym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości.

Żona Elżbieta oraz dwie córki wspierają go w jego pasji pisania. To one zachęciły go do wyjęcia z „czeluści szuflad” zapisanych z potrzeby chwili wierszy.

Mini tomik „Moje piekło i niebo” prezentowany jest przez Gminną i Powiatową Bibliotekę Publiczną w Rzeczniowie w ramach V Tygodnia Bibliotek zatytułowanego „Biblioteka miejscem spotkań”.

 

 

Zamiast wstępu :

 

„Nie bójcie się!”, Chrystus wie, co w swoim sercu nosi człowiek.

On jeden wie!- mówił Jan Paweł II na progu swego pontyfikatu.

Oto w naszych dłoniach pierwszy tomik poezji Sławomira Chmielewskiego. Poety amatora grabowieckiej ziemi. Człowiek niezwykle wrażliwego, umiejącego dostrzec człowieka z jego radościami i smutkami, pełnego sukcesów jak i życiowych doświadczeń i porażek, w jego pięknie jak i dającym o sobie znać szybko upływającym czasie. Niech słowa tej poezji pobudzą myśli, które przemienią się w czyny by życie nasze było piękne i owocne, pełne miłości bliźniego i uwielbiania dla Stwórcy.

 

 

Ks. Zbigniew Wypchło

 

 

 

Szczęście

 

 

Szczęściem jest całe życie nasze

Gdy się śmiejesz nawet kiedy płaczesz

Życie to dar od Boga dany

Jakże więc inaczej może być nazwany

 

Szczęściem jest dwoje ludzi

I jedno wspólne zdanie

Kiedy co rano ktoś cię budzi

Wieczorne do snu układanie

 

To głosu dzieci w drugim pokoju

Piskliwe lecz jakże radosne

To odpoczynek po dziennym znoju

Rozmowy ciche i głośne

 

Żadne marzenia nie osiągalne

Ani bogactwa z pięknego snu

Szczęście tak bardzo jest namacalne

Szczęściem jest to że jesteśmy tu

 

Tak właśnie tu na tym świecie

Z rodziną w zdrowiu radości

Jeśli w to szczęście wierzyć będziecie

Żyć jakże będzie wam prościej

 

Miłość

 

Miłość – to piękny dar

Jest on od Boga dany

To szczęście zakochanych par

Gdy kochasz i jesteś kochany

 

Miłość – to uczucie jedyne

Dla którego warto żyć

Gdy chłopak kocha dziewczynę

I Ona chce z nim być

 

Miłość – to iskra żaru

O którą dbać tak trzeba

Nie bójmy się tego żaru

Pragnijmy miłości jak chleba

 

Miłość – po wieczności kres

To sens naszego życia

Eliksir który do wypicia jest

                             I wart on jest wypicia