"Analizując"- wernisaż wystawy malarstwa Danuty Szałapskiej oraz spotkanie z poezją Danieli Ziętali.

12 grudnia 2016 r. nasza Biblioteka miała przyjemność gościć osoby, którym udaje się wykorzystać dane im talenty. W trakcie drugiego cyklicznego spotkania „Popołudnie Muz” spotkaliśmy się z malarką Danutą Szałapską z Ostrowca Świętokrzyskiego oraz „kobietą przedsiębiorczą": panią Danielą Zientalą, która przekłada to co jej w duszy gra na strofy poezji.

Obie Panie cechuje odwaga i determinacja wypowiadania się w tym czym czują się dobrze. Spotkanie to podporządkowane było hasłu: „Analizując”.

O tym co jest namalowane trudno jest opowiadać, należy to zobaczyć, obserwować i kontemplować. Pani Danuta Szałapska ma w swym dorobku prace, które chętnie wielu zawiesiłoby w swoich salonach, np. : kwiaty- irysy, słoneczniki, róże oraz pejzaże. Ale na tej wystawie zaprezentowano obrazy abstrakcyjne. Stojąc przed nimi możemy zastanowić się, co artystka chciała przez nie przekazać, co się na nich znajduje oraz jaki był ogólny zamysł. Bowiem nowoczesna sztuka ma to do siebie, że ciężko ją od razu zrozumieć. Wymaga zastanowienia i  refleksji. Nad pracami Pani Danuty Szałapskiej trzeba się zastanowić i rozważyć różne scenariusze.

Dopełnieniem tego spotkania była refleksyjna poezja Pani Danuty Ziętali. Jej utwory to próba zmierzenia się z życiem wielkich ludzi  takimi jak np. Jan Paweł II,  czy też wydarzeniami, które wstrząsnęły cała Polską-np.  tragedi lotu do Smoleńska. W nurcie zainteresowań Pani Danieli są też sprawy codzienne – próba charakterystyki zaobserwowanych zdarzeń i ludzi.

W trakcie spotkania zaprezentowane zostały utwory nagrane przez Twoje Radio Lipsko a  także czytane przez samą autorkę  oraz  bibliotekarkę z Gminnej Biblioteki Publicznej w Siennie Panią Beatę Szczeblewską.

Biblioteka dziękuje paniom Danucie Szałapskiej i Danieli Ziętali za przepiękne spotkanie oraz umożliwienie zatrzymania się chociaż na chwilę w tym przedswiątecznym zabieganiu.

Wszystkim Naszym Czytelnikom, Klientom Biblioteki dedykujemy wiersz Pani Danieli Ziętali „Dlaczego?”

 

Dlaczego?

W małym pokoiku

siedzi sama matka

i bardzo jest smutna

że w noc wigilijną

nie usłyszy trzasku

łamania białego opłatka.

Kiedyś z radością wielką

dzieci przyjeżdżały

razem z wnuczętami potem prawnuk mały.

Dziś strapiona bardzo

wciąż ich oczekuje

wkrótce może przyjadą

ciągle nadsłuchuje.

I jeszcze ma w sercu

maleńką nadzieje

że jej smutne serce

ich miłość ogrzeje.

Lecz nikt do drzwi matki

już dziś nie zapuka

sama śpiewa kolędę

pocieszenia szuka.

 

Autor: Daniela Ziętala, 27 grudzień 2015r.